Gdy otwierałam własny biznes kosmetyczny, miałam 22 lata, kilka skończonych szkoleń, rozpoczęte 2 kierunki studiów i niecałe 3000 zł w portfelu. Na targach kosmetycznych i podczas wizyt przedstawicieli czułam się jak uboga krewna, a po ampułkę do zabiegu (jedną sztukę – nie miałam zasobów, by kupić kilka!) jeździłam co tydzień, dwa na rowerze do hurtowni, czasem po 20 km w jedną stronę. Czy piszę
o tym, byś mi współczuła? Nie, piszę o tym, by przekonać Cię, że nic nie spada z nieba. Nie obudziłam się pewnego pięknego dnia jako właścicielka dwóch klinik i szef kilku pracowników, jednocześnie czynnie pracujący w zawodzie!  Nawet nie wiesz, ile razy chciałam zamknąć firmę, ile razy było ciężko. Zdarzyło mi się, że zawiedli, a nawet oszukali mnie pracownicy; jednocześnie wiem, jak wiele znaczy lojalny pracownik i jak należy go doceniać. Na przestrzeni 12 lat w branży beauty poznałam setki fantastycznych kobiet. Jedne są prawdziwymi królowymi biznesu, inne – nieśmiało stawiają pierwsze kroki na samozatrudnieniu, jeszcze inne czują się zmęczone i wypalone, a po przerwie np. na urodzenie dziecka nie potrafią na nowo odnaleźć się w pracy. Ogrom wspaniałych, mądrych kosmetologów nie umie zarządzać finansami gabinetu (bo tego nie uczą nas na studiach), przez co często latami dokładają do biznesu, nawet o tym nie wiedząc!